27. Legnickie Wieczory Organowe - koncert kameralny WRZESIEŃ

DARIUSZ BĄKOWSKI - KOIS
Ukończył studia historyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz Akademię Muzyczną w Krakowie, w klasie organów prof. Józefa Serafina (dyplom z wyróżnieniem).

Specjalizację w zakresie wykonawstwa francuskiej neoromantycznej symfoniki organowej odbył w ramach studiów podyplomowych w Akademii Muzycznej im. F. Chopina w Warszawie.

Studia podyplomowe kontynuował w Konserwatorium Wiedeńskim, w klasie organów Thomasa Schmögnera, a także na Wydziale Muzyki Dawnej, w zakresie gry na klawesynie, klawikordzie oraz pianoforte.

W 2002 r. doktoryzował się na Wydziale Historycznym UJ (praca doktorska z zakresu historii mentalności szlachty polskiej początków XVIII w). W 2006 uzyskał stopień doktora habilitowanego z zakresu instrumentalistyki (praca habilitacyjna poświęcona zagadnieniom wykonawstwa iberyjskiej muzyki organowej XVII w.).

W 2013 r. otrzymał tytuł profesora sztuk muzycznych, a w 2014 r. ukończył na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu studia podyplomowe Master of Business Administration - Zarządzanie Szkołą Wyższą.

Od niemal 20 lat jest pracownikiem Katedry Organów Akademii Muzycznej w Krakowie. W latach 2012-2016 pełnił funkcję Prorektora ds. dydaktyki i rozwoju kadry, a od 2016 r. jest Kierownikiem Katedry Organów macierzystej uczelni.

Prowadzi ożywioną działalność artystyczną w kraju i za granicą - koncertował w wielu krajach Europy, a także w Chinach, Meksyku, Brazylii.

Współpracował z zespołem Capella Cracoviensis. Zasiada w jury ogólnopolskich i międzynarodowych konkursów organowych.



ZESPÓŁ INSTRUMENTÓW ORIENTALNYCH "REBORN"
THE VOICE OF SUKA
Maria Pomianowska, Aleksandra Kauf,
Iwona Rapacz, Patrycja Napierała

Od kilkudziesięciu lat obserwujemy w Europie powrót do brzmienia dawnych instrumentów. W moim odczuciu jest to część procesu odnajdowania tożsamości kulturowej, przywrócenia naturalnej, zagubionej hierarchii wartości. Na fali tych poszukiwań, ponad 20 lat temu, podjęłam się nie lada wyzwania: rekonstrukcji sposobu gry na zapomnianych staropolskich fidelach kolanowych: suce biłgorajskiej, suce mieleckiej i fideli płockiej. Moim głównym pragnieniem było, aby bazując na jak najbardziej szczegółowych informacjach (na ile było to możliwe), przywrócić do życia technikę gry, ale przy założeniu ciągłości rozwoju instrumentów. Udało mi się w ten sposób stworzyć własny system strojenia, technikę gry i repertuar. Ustaliłam nieco większe od opisanych w źródłach historycznych rozmiary suki biłgorajskiej, mieleckiej i fideli płockiej. Stało się to kanonem dla lutników, którzy współcześnie wytwarzają kopie tych instrumentów. Mam wielu kontynuatorów, nie tylko w Polsce i Europie, ale też w Azji, Afryce. Wielkim wzbogaceniem procesu odtwórczego okazała się wymiana doświadczeń ze Zbigniewem Butrynem, ludowym muzykiem z Janowa Lubelskiego, który podjął się rekonstrukcji suki biłgorajskiej ze... znaczka pocztowego.

Program koncertu to moje muzyczne kartki z podróży. Dawno temu w Indiach zrozumiałam, że cała muzyka została już skomponowana. My, artyści, tworząc ją, w istocie odkrywamy tylko to, co już istnieje, tak jak podróżnik odkrywa nowe lądy. 30 lat podróży po wszystkich kontynentach uświadomiło mi, że proste staropolskie instrumenty potrafią rozmawiać we wszystkich językach Świata. Posłuchajcie ich odrodzonego dźwięku. Alfabetu XXI wieku.