Niech żywi grzebią umarłych - Polski Teatr Tańca, Poznań

Budzimy się, wstajemy z łóżka, idziemy do pracy, pracujemy, jemy, pijemy, odpoczywamy, nudzimy się, bawimy się, wiążemy się, rozstajemy się, rodzimy się, dorastamy, rodzimy kogoś, starzejemy się, umieramy. Nasza historia - jedna z wielu, które zdarzają się obok siebie w tym samym momencie na całym świecie - kończy się zawsze tak samo. Wszyscy dobrze wiemy jak.
Pośród miliona wyzwań, jakie stawia przed nami życie, od czasu do czasu zdarza się czyjaś śmierć. Ile znaczy dla nas cudza śmierć? Dla nas jako jednostek. Dla nas jako społeczeństwa. Przecięcie tych dwóch perspektyw skłania nas do postawienia kolejnego pytania, które chcielibyśmy zawiesić między sceną a widownią: co my żywi możemy wiedzieć o śmierci?