Jan Berdyszak „Wobec parergonu”

2020-02-28  18:00

Do piątku 28 lutego w Galerii FOTO-GEN Ośrodka Kultury i Sztuki we Wrocławiu można oglądać wystawę jednego z najważniejszych polskich artystów współczesnych, Jana Berdyszaka pt. „Wobec parergonu”, na której są prezentowane prace fotograficzne i realizacje rzeźbiarskie.

Profesor Jan Berdyszak urodził się 15 czerwca 1934 r. w Zaworach koło Poznania. Zmarł 18 września 2014 r. w Poznaniu. Wybitny polski artysta (malarz, rzeźbiarz, grafik, scenograf, autor instalacji i aranżacji przestrzennych), teoretyk sztuki, twórca koncepcji postrzegania i tworzenia obrazu, pedagog. Pierwszymi nauczycielami Jana Berdyszaka byli: ojciec, Józef Berdyszak oraz prof. Jan Wroniecki, malarz i grafik. W latach 1952-1958 J. Berdyszak studiował w pracowni rzeźby u prof. Bazylego Wojtowicza (jednocześnie indywidualnie studiował malarstwo) w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu, w której pracował od 1965 roku. W latach 1984-87 pełnił funkcję prorektora. Wykładał w Wyższej Szkole Pedagogicznej im. Tadeusza Kotarbińskiego w Zielonej Górze. Przez dwadzieścia lat współpracował z poznańskimi teatrami, gdzie zajmował się scenografią. Jeszcze w czasie studiów otrzymał w 1956 r. pierwszą ważną nagrodę na Ogólnopolskiej Międzynarodowej Wystawie Grafiki i Rysunku Kół Naukowych. Wśród licznych wyróżnień i nagród należy wymienić Nagrodę im. Jana Cybisa (1978). Został odznaczony Krzyżem Kawalerskim (1988), Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2001),  otrzymał Doktorat Honoris Causa Akademii Sztuk Pięknych w Bratysławie. Prof. Jan Berdyszak uczestniczył w  wielu prestiżowych wystawach w kraju i za granicą. Jego prace (obrazy, rysunki, grafiki i rzeźby) znajdują się w wielu ważnych kolekcjach prywatnych i w zbiorach muzealnych. W latach 1962-1964  stworzył cykl obrazów „Koła podwójne”, w których dokonał przełamania tradycyjnego malarskiego prostokąta.

W 1965 r. – stworzył koncepcję obrazu strukturalnego; wycięty fragment „Obrazu strukturalnego z otworem” stanowił integralny element dzieła plastycznego.

W latach 1966-1970 – realizował „Pokazy Plastyki Przestrzeni Animowanej”; siedem działań plastycznych z wykorzystaniem światła i dźwięku.

W 1971 r.  – rozpoczął cykl rzeźb „Przeźroczyste”, których głównym tworzywem były  metal i szkło.

W latach 70. i 80. realizował liczne cykle malarskie i graficzne (m.in. „Obszary koncentrujące”, „Belki krzyża”, „Fragmenty jako całości radykalne”, „Milczenie”). Prezentował instalacje (m.in. „Katedra”, „Poddasze nieba”, „Obszary refleksji”, „Ani konieczność ani możliwość”).

Od 1990 r.  – realizował cykl „Passe-par-tout” (tworzony z obrazów, obiektów, instalacji).

Od 1992 r. – rozpoczął „Reinstalacje fotograficzne”.

Od 1997 r. – rozpoczął realizację zatytułowaną „Powłoki” (projekty, fotografie, obiekty, instalacje).

2003 r. –   zaprezentował wystawę „Siedem stanów Powłok. Możliwych i niemożliwych”.

2007 r. – przy pomocy skonstruowanego przez siebie „Generatora fotografii efemerycznych” podjął dyskurs na temat medium fotografii.

W wyniku  przemyśleń i działań, skoncentrowanych głównie wokół zagadnień przestrzeni, gęstości, pustki, ciemności, przezroczystości, potencjalności, profesor Jan Berdyszak zmieniał swój stosunek do tradycyjnego obrazu. Burząc granice między wnętrzem a zewnętrzem, operując zamiast całości wycinkiem (wydartym fragmentem, negatywem), budował świat obrazów podporządkowany rygorom wypracowywanej przez siebie koncepcji.

Kuratorzy wystawy:
Manfred Bator, Andrzej Mazur

Patronat honorowy:
Cezary Przybylski – Marszałek Województwa Dolnośląskiego

Projekt jest dofinansowany z Budżetu Województwa Dolnośląskiego.

Znalezione obrazy dla zapytania urząd marszałkowski dolnoślaski