Edward Dwurnik w Centrum Kultury ZAMEK na otwarcie ESK 2016

Tytułowa praca, prezentowana pierwszoplanowo w galerii, oddziałuje na widzów nie tylko swym imponującym rozmiarem ( 250x427cm), perfekcyjną kompozycją i warsztatem malarskim, ale przede wszystkim tematem przewodnim. Obraz przedstawia grupę liczącą ponad 150 osób podpisanych imieniem i nazwiskiem, którzy postawieni w rzędach wokół kolumny Zygmunta, patrzą wprost na widza. Tworzą tłum uśmiechniętych, zadowolonych ludzi. Niektórzy z nich trzymają się za ręce, machają w przyjaznym geście, obejmują się, uważnie patrzą w naszym kierunku. Wydawać się może, że tę swoistego rodzaju grupę ludzi, łączy wspólne uczucie miłości. Nasuwa się pytanie, czy to uczucie do siebie nawzajem, czy może do widza, czy do jakiejś wspólnej idei? Stając naprzeciwko obrazu, stajemy się jego odbiciem lustrzanym, ekranem, na którym ukazują się emocje przefiltrowane przez naszą indywidualną zdolność obserwacji i wrażliwości.

Miłość - zwierciadło życia – to główne kryterium, jakie zostało założone do stworzenia tej wystawy i dokonania selekcji prac i nadało tytuł wystawie. Będąc uczestnikiem wystawy, obejrzymy się jak w krzywym zwierciadle, odnajdziemy nasze wady i zalety, nasze chciwości i inspiracje, radość i frustrację, wszystko to, na co składa się dualizm życia. Prace eksponowane na wystawie pochodzą z pracowni artysty, z zasobów kolekcji prywatnych, od kolekcjonerów i galerii sztuki.

Edward Dwurnik (ur. 1943 r. w Radzyminie) to jeden z najbardziej znanych i rozpoznawalnych, współczesnych artystów polskich. W latach 1963 – 1970 odbył studia na Wydziale Malarstwa warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, gdzie uzyskał dyplom w pracowni prof. Eugeniusza Eibischa. Uprawia malarstwo, rysunek i grafikę. Tworzy rozbudowane cykle, głównie malarskie, m.in: Droga, Różne błękity, Chmury, Chwila, Paryż, Podróże autostopem, Sportowcy, Krzyż, Warszawa, Portret, Robotnicy, Sławoszyno, Gazeta, Droga na Wschód, Od grudnia do Czerwca, Niech żyje wojna!, Błękitny, Romantyczny, Obrazy duże, Wyliczanka, Dwudziesty trzeci, Plener, Dwudziesty piąty, Poprawić Mozarta. Niektóre z nich są już zamknięte, inne artysta kontynuuje. Jest laureatem licznych nagród, m.in. nagrody krytyki artystycznej im. Cypriana Kamila Norwida (1981), nagrody Komitetu Kultury Niezależnej "Solidarności" (1983), nagrody Coutts Contemporary Art Foundation (1992). Mieszka i pracuje w Warszawie. Obrazy Dwurnika zdają się pospiesznymi szkicami malarskimi lub rysunkowymi, jednak przy dokładnym oglądzie, zwłaszcza tych monumentalnych prac, widz spostrzega mnóstwo szczegółów, detali, które definiują kontekst czasu, realia społeczne i polityczne, ale też dowodzą doskonałego rzemiosła. Inną rzeczą charakterystyczną dla twórczości Edwarda Dwurnika są liczby. Artysta sam skrupulatnie policzył stworzone dzieło i podaje do wiadomości imponujące wyniki - każdy z jego cykli liczy średnio od kilkudziesięciu do ponad tysiąca dzieł, a w ciągu niemal półwiecza Dwurnik namalował blisko 5000 obrazów, stworzył około 14 000 prac na papierze i niemal 3500 grafik. To wynik wielkiej pracowitości i konsekwencji artysty.

Galeria Zamek w Centrum Kultury Zamek

Otwarcie 15.01.2016 godz. 20.00

Wystawa czynna do 29.02.2016

Wstęp płatny /7 zł/ 5zł/

Weekend 15 -17 stycznia wstęp bezpłatny.

Wystawa przygotowana we współpracy z Miejską Galerią Sztuki w Częstochowie

P.S. W Muzeum Współczesnym Wrocławia tego samego dnia o godz. 17:00 nastąpi otwarcie wystawy Poli Dwurnik - córki Edwarda. We współpracy z Muzeum organizatorzy ustalili różne godziny wernisaży, tak aby zwiedzający mieli okazję pojawić się na obu otwarciach, tym bardziej, że i na jednym, i na drugim pojawią się artyści.

Informacja pochodzi z materiałów promocyjnych organizatora.